Spennandi au-pair líf.

Hæhæ elsku vinir og fjölskylda.

Þetta er örugglega í 3 skiptið sem ég opna þennan glugga á síðustu 2 sólarhringum. Byrja alltaf að skrifa eitthvað en endar alltaf með því að ég stroka út og loka glugganum. Ætla hinsvegar að reyna skrifa eitthvað fróðlegt og skemmtilegt fyrir ykkur án þess að stroka það út í þetta skiptið. Löngu orðið tímabært að skella inn einu bloggi.

Heyrði í mömmu á skype í gærkvöldi og hún færði mér þær fréttir að það væri farið að kólna heima og farið að sjást í hvíta fjallatoppa allt í kring. Hérna hefur veðrið verið frekar misjafnt bæði kalt, rigning og mikill hiti. Síðustu dagar hafa aldrei farið neðar en 15°c í hita. Það sést samt alveg að haustið er að nálgast því sumar gangséttirnar eru farnar að drukkna í brúnum laufblöðum. Viðurkenni það að mér hefur alltaf fundist haustið svolítið kósý og hvað þá hérna í London. Er samt farin að kvíða fyrir kuldanum sem verður hérna í vetur enda er ég búin að biðja mömmu um að pakka niður hlýju teppi til að senda til mín. Ef einhver er hugmyndalaus um jólagjöf til að gefa mér í ár þá væru hlýjir ullarsokkar vel þegnir í ár.

Ég hef grun um það að einhverjir bíða spenntir eftir að heyra frá deitinu sem ég fór á á föstudagskvöldinu. Ég semsagt fór á mitt fyrsta deit á föstudaginn með mjög ljúfum og góðum dreng. Hann hitti mig við lestarstöðina í mínu hverfi og ég tók alveg eftir því að það er mjög algengt að hitta deitið sitt við lestarstöðvarnar. Það voru fleiri en bara ég að bíða eftir deitinu mínu. Sá þarna einn myndarlegan í jakkafötum og læti greinilega að bíða eftir einhverjum, svo var önnur þarna rosalega fín að bíða líka eftir einhverjum. Þegar við loksins hittumst þá var tekið lestina til Covent Garden og fórum þar út að borða á mjög kósý veitingastað og þar fékk ég rauða rós. Svo var bara tekið labb um miðbæinn, löbbuðum um Trafalgar Square og löbbuðum að Big Ben og nutum ljósadýrðarinnar. Eina sem ég get sagt um þetta allt saman er að þetta var allt rosalega flott og skemmtilegt og frábær strákur en fyrir minn smekk var þetta OF fullkomið og hann OF fullkominn og ég er ekki að fýla þessa fullkomnum.

Ég áður en ég fór á deitið.

Ég hef kynnst nokkrum au-pair stelpum hérna í London sem er ekkert nema frábært við það og allt alveg yndislegar stelpur sem ég hlakka til að kynnast betur. Fór til dæmis núna á laugardaginn með Lindu og finnskri au-pair stelpu sem heitir Anette í Camden Town. Anette er rosalega góð í ensku þannig við spjöllum bara saman á ensku sem er alls ekki verra fyrir mig. Gott að þjálfa sig í enskunni enda veitir ekki af að efla enskukunnáttuna. Fyrir þá sem ekki vita þá er Camden Town alþjóðlegt íbúðarhverfi sem til dæmis Amy Winehouse á heima í. Það eru líka allskonar skemmtilegir og merkilegir útimarkaðir sem gaman er að skoða. Camden Lock markaðurinn er markaður sem hægt er að finna allkonar handíðir, skartgripi, föt og fullt af öðru eins drasli. Ótrúlega skemmtilegt að fara þarna og skoða og sjá allt þetta fólk. Sumir skrítnari en aðrir hehehe. Á tímabili vissum við stelpurnar ekki í hvora áttina við áttum að líta því það var svo mikið af marköðum í kringum okkur. Ég keypti mér nú ekki neitt í þetta skiptið, naut þess bara að skoða mig um.  Keypti mér jú eina brownies köku sem ég geymdi þangað til ég kom heim því Linda gisti hjá mér á laugardagskvöldinu og hún keypti sér  líka brownies til að borða um kvöldið. Sáum nú alls ekki eftir þessum kaupum því þessi brownies kaka var lýgilega góð. Skelltum kökunum í örbylgjuofninn og svo átti ég vanilluís í frysti og þetta var bara aaaalgjör sprengja. Við Linda borðuðum kökurnar okkur með bestu lyst og horfðum á dvd á góðu laugardagskvöldi.

 Ég, Linda og Anette í Camden Town

Á sunnudaginn var svo messa á vegum íslendinga félagsins. Ingibjörg var svo krúttleg og bað mig svo ótrúlega fallega um að baka eitthvað gott því það er yfirleitt þannig að það koma allir með eitthvað og setja á kökuhlaðborðið. Ingibjörg hefur aldrei komið með neitt því hún kann ekki að baka og við Unnur komumst að því þegar hún var hérna í heimsókn því hún vissi varla hvað kökukefli væri sem okkur Unni fannst rooosalega fyndið. Eftir messu settust allir saman og borðuðu gotteríið sem hver og einn kom með.  Ég bakaði semsagt bananabrauð fyrir þá sem vildu vita það hahaha.
Mjög gaman að hitta alla íslendingana og heyra bara íslensku í kringum sig. Hitti þarna 2 aðrar au-pair stelpur sem heita Hulda og Sigga. Þær eru rosalega fínar og ég var eftir í Paddington eftir messuna og var með Huldu og litla Oliver Jack sem hún var að passa. Fórum út að borða og ég fékk mér pizzu í fyrsta skiptið síðan bara einhvern tímann í sumar. Svo er planið að fara á djammið næsta laugardag að hittast allar au-pair stelpurnar og kannski kíkja á eitthvað skrall saman. Ætlum að reyna ná sem flestum saman ég, Hulda, Sigga, Linda, Anette, Kolbrún og jafnvel Aline sem er þýsk au-pair stelpa hérna líka.

Au-pair lífið leggst svo rosalega vel í mig sem hefur held ég ekki farið framhjá neinum. Þetta er í rauninni bara einn ákveðinn au-pair heimur sem maður kynnist. Þú ert að kynnast endalaust af nýju fólki og ef maður veit af au-pair stelpu nálægt sér þá í rauninni er bara heimska að reyna ekki að kynnast henni því félagsskapurinn í þessu jobbi er svo mikilvægur og er númer 1,2 og 3. Ég er rosalega ánægð með hvað ég hef kynnst mörgum og sé ég ekki fram á að mér eigi eftir að leiðast er búin að kynnast svo mörgum. Fékk að vita það á sunnudaginn að ég get bókað flugið mitt heim 19. desember þannig ég reikna með að koma heim til Íslands þá. Auðvitað hlakka ég til að kíkja aðeins heim og hitta fjölskylduna og vini þó svo að mig langi í rauninni ekkert heim. Hlakka samt ótrúlega til að eyða jólunum heima í elsku Hrísey.

Þura er svo að fara koma í heimsókn til mín 2.október við ætlum líka að kíkja til Arons Gunnars í Coventry, fara til Leicester og horfa á Leicester - Coventry og hafa bara almennt gaman af lífinu. Mamma hans Arons er búin að lofa okkur ekta íslenskum mömmumat þannig ég get eiginlega ekki beðið eftir að fá einn slíkann

Jæja mér tókst loksins að ljúka við eina bloggfærslu án þess að stroka út og ætla ég að segja þetta gott í bili svona áður en ég fer að stroka allt út.
Þangað til næst bið ég að heilsa ykkur heima.

Andrea kveður frá London.

 

Unnur í heimsókn.

Góða kvöldið elsku vinir og fjölskylda.

Síðustu dagar hjá mér hafa alls ekki verið leiðinlegir enda margt sem hefur verið um að vera. Eins og flestir vita þá kom Unnur í heimsókn á miðvikudaginn og fór heim til Íslands í dag. Þessir 5 dagar með henni voru hreint út sagt frábærir og rosalega gaman að fá hana í heimsókn. Þrátt fyrir mikið bras að koma sér á réttann stað þá komst hún loksins til mín. Þetta byrjaði allt á því að ég klikkaði á því að sækja hana á King's cross lestarstöðina því ég átti pantaðan tíma í litun á hárinu kl 11:00 og ég átti að vera búin kl 12:30 en nei,nei ég var ekki búin fyrir en 13:30!!! Ég átti svo að sækja krakkana í skólann kl 15:00 þannig tíminn var svolítið tæpur ef eitthvað skildi nú klikka. Þannig Ingibjörg hringdi í Unni og bað hana um að taka lestina að Finsbury Park. Ég hljóp að lestarstöðinni til að taka á móti henni þar og beið þarna í góðan klukkutíma og var orðin virkilega stressuð. Hugsaði með mér af hverju hún væri ekki löngu búin að láta sjá sig, það tekur 10 mín að koma frá King's cross lestarstöðinni til Finsbury Park þannig þetta var farið að verða svolítið skrítið. Ingibjörg hringir svo í mig og segir mér að hún hafi tekið lestina í vitlausa átt og væri semsagt komin til suður London og það fyrsta sem ég sagði var ,,NEI SHIIITT." Held að ég hafi verið meira stressuð en Unnur þennan dag. Ég fór þá bara og hljóp aftur heim, smurði nesti fyrir krakkana því Joshua og Sofia eru alltaf svo svöng þegar þau eru að koma úr skólanum og leikskólanum og hljóp í skólann hans Joshua. Um leið og ég er komin fyrir framann skólann hringir Unnur og segir að hún sé kominn til Finsbury Park. Ég átti ekki von á henni nærrum því strax þannig ég lét Joshua skella í sig banana hljóp með hann heim. Spurði svo Snorra hvort hann gæti hugsanlega gert mér smá greiða og sækt systur mína út á lestarstöð því ég væri orðin tæp á tíma að sækja Sofiu í leikskólann. Snorri er arkitekt og er að setja upp ný herbergi í húsinu fyrir krakkana og er eiginmaður systir Ingibjargar. Hann fór semsagt að sækja Unni og ég byrjaði aftur að hlaupa, Joshua var á hjólinu sínu og ég sagði við hann að núna færum við sko í kapp hver væri á undann í leikskólann. Náðum að sækja Sofiu án þess að þurfa láta hana bíða og þá var bara að hlaupa til baka til að vera komin þegar Unnur kæmi heim. Þegar heim var komið var Unnur komin heim og mér til MIKILLAR gleði heil á húfi og það fyrsta sem ég sagði var ,,MIKIÐ er gott að sjá þig" hahahahahaha. Fór með Unni svo í bíó um kvöldið og fórum bara mjög snemma að sofa enda erfiður dagur hjá okkur báðum að baki.

Á fimmtudaginn þurfti ég að sinna krökkunum aðeins en við Unnur fórum út að borða á fimmtudagskvöldinu á voðalega fínum Mexíkóskum veitingastað. Sáum ekki eftir að hafa farið þangað, mjög góður matur og virkilega góð þjónusta. Tókum svo smá rölt og stoppuðum á 2 kósý pubum. Tókum svo lestina niður í miðbæ og skoðuðum lífið í miðbænum, fórum á skemmtistað sem er rétt hjá Piccadilly Circus, skemmtum okkur mjög vel.

Á föstudeginum var vaknað snemma enda stór dagur framundan. Ég búin að skipuleggja daginn frá 10:00 - 22:00 hahahaha. Ég var semsagt skipuleggjari ferðarinnar og Unnur var svo heppin að fá svona einkaguide. Ég byrjaði að fara með hana niður að Covent Garden og skoðuðum þar markaðina, operu húsið og fengum okkur ekta breskan morgunmat á Covent Garden torginu. Svo var bara labbað um allt saman og ég sýndi henni Buckingham Palace, Westminster Abbey, 10 downing street og auðvitað house of parliament sem er auðvitað Big ben og allt það. Gaman að segja frá því að eftir að við vorum búnar að labba um og skoða og ég búin að sýna Unni nokkra staði og segja henni frá hinu og þessu þá stoppar Unnur mig og segir ,,hérna ein spurning samt.. hvernig veistu þetta allt? það mætti halda að þú hafir átt heima hérna í 20 ár." Ég er bara búin að sjá það að þarna er ég að fýla mig, ferðast og fræðast um hina og þessa staðina. Skemmti mér konunglega að labba um með Unni og vera guide-inn hennar. Spurning um að ég bjóði mig fram í að vera guide í London þegar ég er búin að vera hérna í ár. Ekki alvitlaust. Enduðum svo á því að fara á oxford street að versla. Búðirnar sem stórinnkaupin voru í var H&M og elsku Primark. Þvílíka geðveikin sem er þarna inni alltaf hreint. Eftir vel heppnaðan dag fórum við Unnur heim að taka okkur til á djammið. Fórum til Kensington á djammið og sjáum við sko ekki eftir því. Það héldu allir að við værum tvíburar og það var bara nóg að labba yfir gangbraut og þá var sagt ,,heey twins sitsers." Það var bara skemmtilegt enda skemmtu við okkur koooonunglega.

Á laugardeginum var aftur farið niður í miðbæ. Fórum í bakarí á Trafalgar Square, komum okkur fyrir á túninu sem er þarna og nutum við þess að sitja úti og borða í góða veðrinu. Löbbuðum svo að Oxford street því það var keypt eitthvað vitlaust deginum áður og þurftum við að kippa því í liðinn. Drifum okkur svo heim og versluðum í matinn því Unnur ætlaði að elda laxinn sem hún gerir svo vel og ég bakaði bananabrauð og við gerðum svo skinkuhorn í sameiningu. Síðasta kvöldið var semsagt tekið rólega enda lappirnar á okkur handónýtar eftir allt labbið síðustu 4 dagana.

Skipuleggjari ferðarinnar.                    Túristi ferðarinnar.

Sunnudagurinn fór í það að klára versla það sem þurfti að versla og raða ofan í töskurnar. Fórum svo niður á lestarstöð og ég náði að fylgja henni í þetta skiptið. Fór með henni að lestarstöðinni sem er í London Bridge þaðan þurfti hún bara að taka eina lest sem færi beint til Gatwick. Unnur komst vandræðalaust til Gatwick og þurfti víst að borga 25 þúsund kr í yfirvigt sem segir allt til um það hversu mikið var verslað. Viðurkenni það að ég fékk í fyrsta skiptið svona mikla tilfinningu fyrir að vilja fara heim þegar ég kvaddi hana. Dauðlangaði með henni heim og knúsa mömmu, pabba og Árna á morgun eins og hún er að fara gera en ég er nú að fara koma heim í jólafrí eftir nokkra mánuði svo þetta er allt í lagi. Unnur mín ég vil bara þakka þér æðislega fyrir frábæra heimsókn. Ég skemmti mér konunglega með þér.

Annars gengur allt hérna sinn vanagang. Krakkarnir byrjaðir í skólanum og ég nota tímann á meðan þau eru í skólanum til að fara í ræktina. Hérna er allt á fullu í framkvæmdum krakkarnir að fá ný herbergi og það er verið að setja upp alveg ný herbergi, setja ný teppi og nýtt á veggina og bara allt nýtt. Hlakka til að sjá útkomuna á þessu öllu saman og svo verður bara hjálpað til við að gera herbergin kósý.  Linda au-pair stelpan sem er hjá vinafólki minnar fjölskyldu er loksins komin út þannig núna hefur maður smá félagsskap þegar maður er í frí sem er alveg frábært.

Ég og Linda á fyrsta djamminu okkar í London.

London er frábær, ég elska lífið, ég á bestu vini sem hægt er að hugsa sér að eiga og bestu fjölskyldu í heimi.

Vonandi var þetta ekki alltof langt blogg fyrir ykkur.
Ætla segja þetta gott núna og þangað til næst bið ég innilega að heilsa ykkur. 

Andrea kveðjur frá elsku London.